Kosmetiese verpakkingsmateriaal is hoofsaaklik plastiek, glas en papier. Tydens die gebruik, verwerking en berging van plastiek, as gevolg van verskillende eksterne faktore soos lig, suurstof, hitte, bestraling, reuk, reën, vorm, bakterieë, ens., Word die chemiese struktuur van plastiek vernietig, wat lei tot die verlies van hul Oorspronklike uitstekende eiendomme. Hierdie verskynsel word oor die algemeen veroudering genoem. Die belangrikste manifestasies van plastiese veroudering is verkleuring, veranderinge in fisiese eienskappe, veranderinge in meganiese eienskappe en veranderinge in elektriese eienskappe.
1. Agtergrond van plastiese veroudering
In ons lewens word sommige produkte onvermydelik aan lig blootgestel, en die ultravioletlig in sonlig, tesame met hoë temperatuur, reën en dou, sal die produk verouderde verskynsels ervaar soos kragverlies, kraak, skil, dofheid, verkleuring en poeier. Sonlig en humiditeit is die belangrikste faktore wat materiële veroudering veroorsaak. Sonlig kan veroorsaak dat baie materiale afbreek, wat verband hou met die sensitiwiteit en spektrum van die materiale. Elke materiaal reageer anders op die spektrum.
Die mees algemene verouderingsfaktore vir plastiek in die natuurlike omgewing is hitte en ultravioletlig, omdat die omgewing waaraan plastiekmateriaal die meeste blootgestel is, hitte en sonlig (ultraviolet lig) is. Die bestudering van die veroudering van plastiek wat deur hierdie twee soorte omgewings veroorsaak word, is van besondere belang vir die werklike gebruiksomgewing. Die verouderingstoets kan grofweg in twee kategorieë verdeel word: buiteblootstelling en laboratoriumversnelde verouderingstoets.
Voordat die produk op groot skaal gebruik word, moet 'n ligte verouderingseksperiment uitgevoer word om die verouderingsweerstand te evalueer. Natuurlike veroudering kan egter etlike jare of selfs langer neem om die resultate te sien, wat natuurlik nie in ooreenstemming is met die werklike produksie nie. Boonop is die klimaatstoestande op verskillende plekke anders. Dieselfde toetsmateriaal moet op verskillende plekke getoets word, wat die toetskoste aansienlik verhoog.
2. Buitelugblootstellingstoets
Buite -direkte blootstelling verwys na direkte blootstelling aan sonlig en ander klimaatstoestande. Dit is die mees direkte manier om die weerweerstand van plastiekmateriaal te evalueer.
Voordele:
Lae absolute koste
Goeie konsekwentheid
Eenvoudig en maklik om te bedryf
Nadele:
Gewoonlik baie lang siklus
Globale klimaatdiversiteit
Verskillende monsters het verskillende sensitiwiteit in verskillende klimate

3. Laboratoriumversnelde verouderingstoetsmetode
Laboratoriumligverouderingstoets kan nie net die siklus verkort nie, maar het ook 'n goeie herhaalbaarheid en 'n wye toepassingsreeks. Dit word gedurende die hele proses in die laboratorium voltooi, sonder om geografiese beperkings in ag te neem, en is maklik om te bedryf en het 'n sterk beheerbaarheid. Die simulering van die werklike beligtingsomgewing en die gebruik van kunsmatige versnelde ligverouderingsmetodes kan die doel bereik om die materiaalprestasie vinnig te evalueer. Die belangrikste metodes wat gebruik word, is ultraviolet ligte verouderingstoets, verouderingstoets van xenon -lampe en koolstofboogligte veroudering.
1. Xenon Light Aging Test -metode
Die verouderingstoets van Xenon Lamp is 'n toets wat die volle sonligspektrum simuleer. Die verouderingstoets van Xenon Lamp kan die natuurlike kunsmatige klimaat binne 'n kort tydjie simuleer. Dit is 'n belangrike manier om formules te skerm en produksamestelling te optimaliseer in die proses van wetenskaplike navorsing en produksie, en dit is ook 'n belangrike deel van die kwaliteit van die produkgehalte.
Xenon -lampverouderingstoetsdata kan help om nuwe materiale te kies, bestaande materiale te transformeer en te evalueer hoe veranderinge in formules die duursaamheid van produkte beïnvloed
Basiese beginsel: Die Xenon Lamp -toetskamer gebruik xenon -lampe om die gevolge van sonlig te simuleer, en gebruik kondensvog om reën en dou te simuleer. Die getoetsde materiaal word in 'n siklus van afwisselende lig en vog by 'n sekere temperatuur geplaas vir toetsing, en dit kan die gevare wat maande of selfs jare binne 'n paar dae of weke buite voorkom, weergee.
Toetsaansoek:
Dit kan ooreenstemmende omgewingsimulasie en versnelde toetse vir wetenskaplike navorsing, produkontwikkeling en kwaliteitskontrole bied.
Dit kan gebruik word vir die seleksie van nuwe materiale, verbetering van bestaande materiale of evaluering van duursaamheid na veranderinge in materiaalsamestelling.
Dit kan die veranderinge wat veroorsaak word deur materiale wat onder verskillende omgewingstoestande aan sonlig blootgestel word, simuleer.

2. UV -fluoresserende ligverouderingsmetode
Die UV -verouderingstoets simuleer hoofsaaklik die afbraakeffek van UV -lig in sonlig op die produk. Terselfdertyd kan dit ook die skade wat deur reën en dou veroorsaak word, weergee. Die toets word uitgevoer deur die materiaal wat in 'n gekontroleerde interaktiewe siklus van sonlig en vog getoets moet word, bloot te stel, terwyl die temperatuur verhoog word. Ultraviolet fluoresserende lampe word gebruik om sonlig te simuleer, en die invloed van vog kan ook gesimuleer word deur kondensasie of bespuiting.
Die fluoresserende UV-lamp is 'n lae-druk kwiklamp met 'n golflengte van 254 nm. As gevolg van die toevoeging van fosfor naasbestaan om dit in 'n langer golflengte te omskep, hang die energieverspreiding van die fluoresserende UV -lamp af van die emissiespektrum wat deur die fosfor naasbestaan en die verspreiding van die glasbuis gegenereer word. Fluoresserende lampe word gewoonlik in UVA en UVB verdeel. Die toepassing van materiaalblootstelling bepaal watter tipe UV -lamp gebruik moet word.

3. Koolstofbooglampligverouderingsmetode
Koolstofbooglamp is 'n ouer tegnologie. Koolstofbooginstrument is oorspronklik deur Duitse sintetiese kleurstofchemici gebruik om die ligte vasheid van geverfde tekstiele te evalueer. Koolstofbooglampe word in geslote en oop koolstofbooglampe verdeel. Ongeag die tipe koolstofbooglamp, die spektrum verskil baie van die spektrum van sonlig. Vanweë die lang geskiedenis van hierdie projekkategnologie het die aanvanklike kunsmatige lig -simulasie -verouderingstegnologie hierdie toerusting gebruik, so hierdie metode kan nog steeds in vroeëre standaarde gesien word, veral in die vroeë standaarde van Japan, waar koolstofbooglamptegnologie dikwels as 'n kunsmatige lig gebruik is Verouderingstoetsmetode.
Postyd: Augustus-20-2024